1. 연구의 필요성세계보건기구의 보고에 따르면 정신분열병은 15

1. 연구의 필요성
세계보건기구의 보고에 따르면 정신분열병은 15-44세 연령
층에서 10대 장애 원인의 하나로 정신적, 경제적 부담으로 인해
정상적인 생활을 하는데 많은 어려움을 주는 질병이다(World
Health Organization, 2002). 정신분열병 환자가 경험하는 환
각 중 가장 흔하게 지속되는 것이 환청인데, 약 70%의 정신분열
병 환자에게서 보고되고 있으며(Kim, 2001), 꾸준한 약물치료
와 새로운 약들이 개발됨에도 불구하고 지속적인 환청을 경험한
다(Buccheri, Trygstad, Kanas, Waldron, & Dowling, 1996).
지속적인 환청은 삶을 방해하며, 이로 인해 환자 대부분은 낮
은 자아존중감을 경험하게 된다. 이러한 낮은 자아존중감은 주로
불안과 우울한 감정을 유발시켜 자살을 시도하게 하는 원인이 될
수 있다. Falloon과 Talbot (1981)은 환청을 듣는 사람 중 28%
가 일년 중 최소 한 번은 자살을 시도했음을 보고하였다. 또한
환자들은 환청이 병인 줄도 모르고 환청의 내용과 대화를 주고
받기 때문에 혼자서 중얼거리거나, 까닭 없이 실실 웃거나, 울거
나, 상대편의 말을 알아듣지 못하거나, 갑자기 난폭한 행동이나
이상한 행동을 하여 가족이나 친구들과 멀어져 지속적인 인간
관계의 어려움을 경험하기도 한다(Kim & Lee, 2004; Park &
Im, 2005). 선의적인 또는 악의적인 환청의 내용에 따라 환자들
은 그것을 받아들이고 환청의 지시에 따르는가 하면, 저항하고
불안감을 느끼기도 한다(Min, 2005; Sayer, Ritter, & Gournay,
2000). 이렇게 환청이 미치는 영향이 크기 때문에 정신분
열병 환자에게 환청 관리는 매우 중요한 부분이다.
대부분의 환자들은 그들 나름대로 환청에 대한 대처방법을 가
지고 있다. 지금까지 수행된 환청 관리 방법 연구에 따르면, 다
른 사람과 대화하거나, 이완테이프를 듣는 것(Slade, 1972), 음
악을 듣는 것(Feder, 1982),‘ 그만’이라고 외치며 다른 생각을
하는 것(Allen, Halperin, & Friend, 1985) 등이 환청을 줄이는
효과적인 방법으로 알려져 왔다. 우리나라의 경우 Chung, Eun,
Hwang, Keun과 Hyen (1996)의 환청에 대한 인지행동 반응의
연구 결과를 보면 인지반응의 빈도로 가장 많은 것이 억압과 무
시하는 반응이었고(77.8%), 행동반응의 빈도로 가장 많은 것은
생리적 각성을 증가시키는 것(74.1%)이었다. 생리적 각성을 증
가시키는 방법은 음악을 듣는 등의 청각 자극을 주거나 책을 큰
소리로 읽는 것 등이다(Chung et al., 1996; Gallagher, Dinan,
& Baker, 1994). Nelson, Thrasher과 Barnes (1991)의 연구
에서는 오디오 테이프로 음악을 듣는 방법이 환청 지속 시간을
줄이고, 불안을 감소시키며 관심을 돌릴 수 있다고 하였다.
환청을 경험하는 정신분열병 환자에게 도움이 되는 중재방법
중 1년 뒤 장기 효과성을 보는 연구에서 가장 자주 사용되고 있
는 방법은 음악듣기였으며, 그것의 효과는 환청의 빈도와 강도
를 낮추고 자기 통제력은 증가하였다고 보고하였다(Buccheri
et al., 1996). 또 다른 연구에서는 환청의 자가관리 방법으로
60명 중 17명이 음악듣기를 사용하고 있으며 자가관리 방법 중
음악듣기 효과성은 10점 만점 중 7.5점으로 보고하였다(Tsai
& Ku, 2005). 이같은 결과는 음악 듣기는 수동적인 방법이기
는 하지만 누구나 쉽게 사용할 수 있는 장점이 있어 환청 관리
방법으로 자주 사용되고 있고, 그 효과가 있음을 알 수 있다.
그러나 음악듣기에 대해 그 효과를 검증한 국내 연구는 소수
에 불과하다. 환청증상이 있는 정신분열병 환자에게 적용한 음
악듣기에 대한 선행연구에서는 적은 수의 사례를 연구하였거나,
환청의 양상 중 지속시간만을 조사하고 환자들의 능동적인 환
청 관리를 교육하고 수행하게 하기보다는 수동적으로 음악을 듣
게 하였기 때문에 환자들에게 환청 관리를 위한 방법으로 제안
하기에 부족함이 있다.
정신분열병 환자가 경험하는 정신증상에는 앞서 언급한 환청
뿐 아니라 양성증상, 음성증상, 그리고 전반적 정신 병리증상이
있다. 한 때는 양성증상과 음성증상 두 가지 개념으로 나누어 정
신분열병을 이해하려 하였으나 최근에는 정신분열병의 증상이
전반적인 행동에 걸쳐 나타나기 때문에 대상자에게 적절한 간호
를 제공하기 위해 좀 더 복잡한 정신 병리에 대해 이해하고 행동
특성을 파악하는 것이 중요하다(Lee et al., 2007). 최근의 생물
정신의학 분야의 정신분열병 치료에 있어서 약물치료가 중요한
치료방법으로 자리 잡고 있으나 약물 치료 후에도 인지기능과
사회기능장애가 지속될 수 있다. 따라서 최근에는 약물치료뿐
아니라 비약물치료를 병용한 다양한 치료전략의 중요성이 제시
된다. 비약물치료방법 중 하나인 음악은 비언어적표현으로 자기
표현이 어려운 정신분열병 대상자에게 음성증상 감소 및 정서표
현을 촉진시키고, 불안성과 충동성이 감소하는데 영향을 주는
것으로 밝혀졌다(Na, 2000). 특히 초기 면담 시 음악은 환자의
정서적 안정과 치료자와의 빠른 관계형성에 도움이 된다고 보고
되었다(Im, 2003). 그러나 지금까지 음악을 도구로 정신분열병
대상자에게 적용한 연구들은 만성정신질환자나 지역사회 정신
보건센터에서 안정된 대상자를 중심으로 연구되어져 왔으며, 정
신병리 중 일부 증상만을 관찰하여왔다. 따라서 입원한 정신분
열병 환자의 전반적인 정신증상에 음악이 미치는 영향을 규명
하여 정신간호중재로서의 제안이 요구된다.
그러므로 본 연구에서는 환자들이 보다 적극적으로 환청을 관
리할 수 있도록 하기 위해 선호하는 음악을 사용하여 지금까지
연구되지 않았던 정신분열병 환자의 환청 및 다양한 정신증상에
미치는 효과에 대해 알아보고자 하였다. 이 결과를 통해 환자들
에게는 실질적인 환청 관리 방법을 제안하고, 정신 간호 과정에
서 환자를 돌보며 수동적인 투약하기와 같은 간호중재로 무력감
을 느끼고 있는 간호사들(Min, Kim, Choi, & Noh, 2002)에게
는 음악을 이용한 차별화된 정신간호중재를 시행할 수 있는 근
거를 제공하는데 그 연구 목적이 있다.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. ความจำเป็นของงานวิจัยตามที่องค์การอนามัยโลกรายงานโรคจิตเภทอายุ 15-44หนึ่งในสาเหตุของความผิดปกติทางจิตในวัยรุ่น เนื่องจากภาระทางเศรษฐกิจชีวิตปกติเป็นโรคที่ทำให้ยอมรับได้ (โลกเป็นจำนวนมากสุขภาพองค์กร 2002) ผู้ป่วยที่สัมผัสโรคจิตเภท hwanส่วนมากเป็นแต่ละยาวนานประมาณ 70% แต่ภาพหลอนของโรคจิตเภทขวดที่ถูกรายงานจากผู้ป่วย (คิม 2001), อนาคตของยาและพัฒนายาใหม่ทั้ง ๆ ที่ มีภาพหลอนคงที่ที่มีประสบการณ์(Buccheri, Trygstad, Kanas เตรียม และดาว ลิ่ง 1996)มันเป็นภาพหลอนที่คงที่เนื่องจากผู้ป่วย และรบกวนชีวิตของส่วนใหญ่ต่ำ-ประสบการณ์ความนับถือตนเอง มีความนับถือตนเองต่ำส่วนใหญ่สาเหตุของความวิตกกังวลและความรู้สึกซึมเศร้า พยายามฆ่าตัวตาย โดยสาเหตุ. Falloon และทัลบอต (1981) เป็นร้อยละ 28 การเห็นภาพหลอนได้ยินเสียงอย่างใดอย่างหนึ่งน้อยปีละครั้งของรายงานที่พยายามฆ่าตัวตายให้ นอกจากนี้ผู้ป่วยอาจให้ภาพหลอนภาพหลอนสาเหตุเพื่อให้เนื้อหาของกล่องโต้ตอบเพราะพวกเขาเป็นคนเดียว muttering หัวเราะ หรือห้องพักโดยไม่ร้องไห้ฉันรู้ว่า มันไม่ได้ฟังคำพูดของของฝ่ายตรงข้าม และ กระทำรุนแรงทันที หรือพฤติกรรมแปลก ๆ โดยครอบครัวและเพื่อนที่ห่างจากมนุษย์อย่างต่อเนื่องพวกเขายังประสบปัญหาความสัมพันธ์ (Kim & Lee, 2004 สวนและIm, 2005) Well-meaning หรือเป็นอันตรายขึ้นอยู่กับเนื้อหาของผู้ป่วยมีภาพหลอนยอมรับมัน ปฏิบัติการหลอน ความต้านทาน และรู้สึกกังวล (นาที 2005 Sayer ริทเตอร์ & Gournay2000) ทั้งนี้เนื่องจากขนาดของผลกระทบของนาทีจิตหลอนผู้ป่วยไข้เป็นส่วนสำคัญของการบริหารของภาพหลอนผู้ป่วยส่วนใหญ่มีวิธีการรับมือสำหรับภาพหลอนคุณได้รับ การจัดการงานวิจัยของคุณเพื่อให้ดำเนินการตามเห็นภาพหลอนฟังจากการสนทนากับผู้อื่น หรือผ่อนเทปม้วน (สแลด 1972),ฟังจากความชั่วร้าย (Feder, 1982), เรียกว่า 'หยุด' และความคิดอื่น ๆ(อัลเลน Halperin และ เพื่อน 1985) และลดภาพหลอนได้รับทราบในวิธีที่มีประสิทธิภาพ ในกรณีของเกาหลี Chung อึนฮวง เขื่อน และ Hyen (1996) องค์ความรู้ด้านพฤติกรรมปฏิกิริยาสำหรับภาพหลอนถ้าคุณดูที่ผล ของความถี่ปราบปรามทั่วไปของปฏิกิริยาความรู้ความเข้าใจ และปลอด-ปฏิกิริยา (48.3%), พฤติกรรมการตอบสนองบ่อยมากมายเพิ่มความตื่นตัวทางสรีรวิทยา (46.0%) . อาการอารมณ์ทางสรีรวิทยาสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีการฟังเพลงเช่นกระตุ้นโสต หรือฟังจากหนังสือคืออ่านออกเสียง (Chung et al. 1996 สวนสัตว์ Dinanและเบเกอร์ 1994) เนลสัน Thrasher และบาร์นส์วิจัย (1991)ทางเทปเสียง ฟังเพลง ระยะเวลาของการเห็นภาพหลอน줄이고, 불안을 감소시키며 관심을 돌릴 수 있다고 하였다.환청을 경험하는 정신분열병 환자에게 도움이 되는 중재방법중 1년 뒤 장기 효과성을 보는 연구에서 가장 자주 사용되고 있는 방법은 음악듣기였으며, 그것의 효과는 환청의 빈도와 강도를 낮추고 자기 통제력은 증가하였다고 보고하였다(Buccheriet al., 1996). 또 다른 연구에서는 환청의 자가관리 방법으로60명 중 17명이 음악듣기를 사용하고 있으며 자가관리 방법 중음악듣기 효과성은 10점 만점 중 7.5점으로 보고하였다(Tsai& Ku, 2005). 이같은 결과는 음악 듣기는 수동적인 방법이기는 하지만 누구나 쉽게 사용할 수 있는 장점이 있어 환청 관리방법으로 자주 사용되고 있고, 그 효과가 있음을 알 수 있다.그러나 음악듣기에 대해 그 효과를 검증한 국내 연구는 소수에 불과하다. 환청증상이 있는 정신분열병 환자에게 적용한 음악듣기에 대한 선행연구에서는 적은 수의 사례를 연구하였거나,환청의 양상 중 지속시간만을 조사하고 환자들의 능동적인 환청 관리를 교육하고 수행하게 하기보다는 수동적으로 음악을 듣게 하였기 때문에 환자들에게 환청 관리를 위한 방법으로 제안하기에 부족함이 있다.정신분열병 환자가 경험하는 정신증상에는 앞서 언급한 환청뿐 아니라 양성증상, 음성증상, 그리고 전반적 정신 병리증상이있다. 한 때는 양성증상과 음성증상 두 가지 개념으로 나누어 정신분열병을 이해하려 하였으나 최근에는 정신분열병의 증상이전반적인 행동에 걸쳐 나타나기 때문에 대상자에게 적절한 간호를 제공하기 위해 좀 더 복잡한 정신 병리에 대해 이해하고 행동특성을 파악하는 것이 중요하다(Lee et al., 2007). 최근의 생물정신의학 분야의 정신분열병 치료에 있어서 약물치료가 중요한치료방법으로 자리 잡고 있으나 약물 치료 후에도 인지기능과사회기능장애가 지속될 수 있다. 따라서 최근에는 약물치료뿐아니라 비약물치료를 병용한 다양한 치료전략의 중요성이 제시된다. 비약물치료방법 중 하나인 음악은 비언어적표현으로 자기표현이 어려운 정신분열병 대상자에게 음성증상 감소 및 정서표현을 촉진시키고, 불안성과 충동성이 감소하는데 영향을 주는것으로 밝혀졌다(Na, 2000). 특히 초기 면담 시 음악은 환자의정서적 안정과 치료자와의 빠른 관계형성에 도움이 된다고 보고되었다(Im, 2003). 그러나 지금까지 음악을 도구로 정신분열병สำหรับผู้ป่วยที่มีการวิจัยคุณภาพทางจิตเรื้อรังจะมีผลกับจิตวิญญาณของชุมชนศูนย์สุขภาพในคอกได้ศูนย์วิจัยชวนบางอาการได้รับการปฏิบัติลี ดังนั้น วิญญาณ ๑๐๐๐ นาทีสำหรับไข้เป็นอาการของการป่วยทางจิตโดยรวม การระบุผลกระทบของเพลงบนการพยาบาลทางจิตเวชจำเป็นต้องใช้ในข้อเสนอให้อนุญาโตตุลาการพิจารณาดังนั้น ในการศึกษานี้ ผู้ป่วยที่คิดลูกค้าภาพหลอนลีต้องการสามารถใช้เพลงเพื่อให้ห่างไกลการศึกษาไม่มีภาพหลอนของผู้ป่วยโรคจิตเภทและอาการทางจิตเรียนรู้เกี่ยวกับผลกระทบ ผลลัพธ์ของผู้ป่วยเหล่านี้แนะนำวิธีการจัดการภาพหลอนเสมือน และ ในกระบวนจิตพยาบาลการดูแลผู้ป่วยและพยาบาล เช่นอนุญาโตตุลาการ แฝงยาทำอะไรไม่ถูกพยาบาล (นาที คิม ชอย และละคร โน 2002)ในจิตวิญญาณของเพลงคะแนนพยาบาลแทรกแซงสามารถบังคับใช้กล้ามเนื้อต่าง ๆวัตถุประสงค์ของการวิจัยคือการ จัดหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. ความจำเป็นในการวิจัย
ตามรายงานของโรคจิตเภทองค์การอนามัยโลกคือ 15-44 ปี
เนื่องจากภาระทางจิตและทางเศรษฐกิจที่อยู่บนพื้นในหนึ่งใน 10 ที่เกิดจากความผิดปกติ
เป็นโรคที่มากของความยากลำบากในชีวิตปกติ (โลก
องค์การอนามัย 2002 ) การแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับผู้ป่วยโรคจิตเภท
ดัชนีคำศัพท์ที่จะหลอนซึ่งในแต่ละที่พบมากที่สุดอย่างต่อเนื่องประมาณ 70% ของผู้ป่วยโรคจิตเภท
ได้รับรายงานผู้ป่วยใน (คิม, 2001), ยาอย่างต่อเนื่อง
และได้สัมผัสกับยาใหม่ที่มีภาพหลอนอย่างต่อเนื่องแม้จะมีการพัฒนา หนึ่ง
คือ (Buccheri, Trygstad, Kanas, Waldron และดาวลิ่ง 1996).
ภาพหลอนอย่างต่อเนื่องและรบกวนชีวิตส่งผลให้ผู้ป่วยจำนวนมากอยู่ในระดับต่ำ
จะได้สัมผัสกับความนับถือตนเอง เหล่านี้ส่วนใหญ่นับถือตนเองต่ำ
ทำให้พวกเขาจะพยายามฆ่าตัวตายโดยก่อให้เกิดความวิตกกังวลและความรู้สึกซึมเศร้า
สามารถ Falloon ทัลบอต (1981) 28% ของคนที่ได้ยินเสียง
รายงานว่าพยายามฆ่าตัวตายอย่างน้อยหนึ่งครั้งในช่วงระหว่างปี นอกจากนี้
ผู้ป่วยที่มีอาการประสาทหลอนหูมีสายการเกิดโรคยังไม่ทราบว่าจะให้ข้อมูลและการเจรจาหลอน
เพราะพวกเขาเป็นหรือหัวเราะ silsil โดยไม่ต้องตัวเองพึมพำออกไปหรือว่าทำไมร้องไห้
หรือไม่เข้าใจในด้านอื่น ๆ ของม้าหรือพฤติกรรมความรุนแรงฉับพลันหรือ
พฤติกรรมแปลก ๆ ไปกับครอบครัวและเพื่อนมนุษย์อย่างต่อเนื่อง
อาจประสบปัญหาในความสัมพันธ์ (คิมลี & 2004; Park &
Im 2005) หรือความเชื่อที่ดีสอดคล้องกับเนื้อหาของเสียงที่เป็นอันตรายผู้ป่วย
ถ้ามันยอมรับ ttareuneunga ทิศทางของเสียง, ความต้านทานและ
ยังรู้สึกวิตกกังวล (ต่ำสุด 2005; Sayer ริท & Gournay,
2000) นี้หลอนนาทีเนื่องจากมีผลกระทบต่อสุขภาพจิตของขนาดนี้
เป็นส่วนที่สำคัญมากของการจัดการกับผู้ป่วยที่มีไข้หลอน.
ผู้ป่วยส่วนใหญ่มีวิธีที่จะตอบโต้เสียงของตัวเอง
จะได้รับ ตามที่หลอนวิธีการจัดการศึกษาดำเนินการเพื่อให้ห่างไกลและ
อีกที่จะได้ยินการสนทนากับคนหรือเทปผ่อนคลาย (สเลด 1972) ลบ
ฟังความชั่วร้าย (Feder, 1982) ตะโกนว่า 'หยุด' ความคิดอื่น ๆ
ที่จะ และชอบ (อัลเลน Halperin & Friend, 1985) เพื่อลดการได้ยินเสียงหลอน
ได้เป็นที่รู้จักในฐานะที่เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพ ถ้าเกาหลีจุงอึน
ฮวางกึนและ Hyen (1996) พฤติกรรมตอบสนองความรู้ความเข้าใจได้ยินเสียงหลอนของ
การมองที่ผลลัพธ์ที่การปราบปรามที่มากที่สุดและอิสระในการตอบสนองความถี่
ของก็ไม่สนใจปฏิกิริยา (77.8%) การตอบสนองพฤติกรรม บ่อยที่สุดเท่าที่
มันเป็นหนึ่ง (74.1%) การเพิ่มความตื่นตัวทางสรีรวิทยา เพิ่มขึ้นเร้าอารมณ์ทางสรีรวิทยา
ทางสำคัญที่มองเห็นได้จะให้หรือสิ่งเร้าที่ได้ยินเช่นการฟังเพลงที่ดีหนังสือ
ฯลฯ จะอ่านออกมาดัง ๆ (Chung et al, 1996 ;. กัลลาเกอร์ดินัน
และเบเกอร์ 1994) เนลสันวิจัยไวร์เลสและบาร์นส์ (1991)
ในการนี้วิธีการระยะเวลาภาพหลอนให้การฟังเพลงเป็นเทปเสียง
ลดลดความวิตกกังวลเราสามารถเปิดที่มีความสนใจ
การแทรกแซงที่เป็นประโยชน์ต่อผู้ป่วยจิตเภทที่มีประสบการณ์ได้ยินเสียงหลอน
ของ หนึ่งปีต่อมาถูกใช้บ่อยที่สุดในการศึกษามองหาที่มีประสิทธิภาพในระยะยาวของ
วิธีการที่ได้ฟังเพลงความถี่ผลกระทบและความรุนแรงของอาการประสาทหลอนหูของตน
ได้รับรายงานว่าควบคุมตัวเองต่ำที่เพิ่มขึ้น (Buccheri
et al., 1996) ในการศึกษาอื่นวิธีการหลอนจัดการตนเอง
17 ของนักเรียน 60 และคนฟังเพลงโดยใช้วิธีการของการจัดการตนเอง
ได้รับรายงานว่า 7.5 จุดของความมีประสิทธิผลของการฟังเพลงจาก 10 (Tsai
และ Ku, 2005) ผลการเหล่านี้จะฟังเพลงเป็นวิธีการด้วยตนเองมันเป็น
แต่ทั้งหมดมีความได้เปรียบของการเป็นที่จะใช้ภาพหลอนบริหารจัดการได้ง่าย
มักใช้วิธีการและมันจะเห็นได้ว่าผลที่ออกมา.
อย่างไรก็ตามการศึกษาแห่งชาติการตรวจสอบผลกระทบต่อการฟังเพลง ชนกลุ่มน้อยที่
เป็นเพียง นำมาใช้กันให้กับผู้ป่วยจิตเภทที่มีอาการหูแว่ว
ในการศึกษาก่อนหน้านี้ได้ยินชั่วร้าย hayeotgeona ศึกษาจำนวนเล็ก ๆ ของกรณี
การตรวจสอบเพียงระยะเวลาของด้านของเสียงและการแลกเปลี่ยนการใช้งานของผู้ป่วย
อดทนมากกว่าที่จะให้ความรู้และดำเนินการบริหารจัดการของหน่วยงาน ฟังเพลง
เพราะมันนำเสนอวิธีการดูแลภาพหลอนของผู้ป่วยของพวกเขา
จะขาดสำหรับ.
อาการทางจิตที่มีประสบการณ์โดยผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภทดังกล่าวข้างต้นได้ยินเสียงหลอน
ไม่เพียง แต่อาการบวกอาการทางลบและอาการพยาธิวิทยาทั่วไป
มี . ที่ครั้งหนึ่งอาการในเชิงบวกและเชิงลบอาการจุงแบ่งออกเป็นสองแนวความคิด
แต่จะเข้าใจโรคจิตเภทใหม่เมื่อเร็ว ๆ นี้อาการของโรคจิตเภท
จะเรื่องการดูแลที่เหมาะสมเพราะมันปรากฏขึ้นทั่วพฤติกรรมโดยรวม
ที่จะเข้าใจและทำหน้าที่เกี่ยวกับพยาธิวิทยาที่ซับซ้อนมากขึ้นเพื่อให้
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะกำหนดลักษณะ (Lee et al., 2007) ล่าสุดทางชีวภาพ
ยาโรคจิตเภทเป็นสิ่งสำคัญในการรักษาของสาขาจิตเวช
อยู่ในการรักษา แต่ยาองค์ความรู้และฟังก์ชั่นหลังจากที่
สามารถดำเนินการต่อการทำงานทางสังคมบกพร่อง ดังนั้นในปีที่ผ่านมาเป็นยารักษา
ความสำคัญของกลยุทธ์การรักษาที่แตกต่างกันตามที่นำเสนอในการรวมกันกับการรักษาไม่ใช่ยาเสพติด
มันเป็น การรักษาไม่ใช่ยาเสพติดของหนึ่งในเพลงของตัวเองเป็นนิพจน์ที่ไม่ใช่คำพูด
อาการทางลบตารางที่ลดลงและอารมณ์ในการแสดงวิชาโรคจิตเภทยาก
ส่งเสริมจังหวัดที่มีผลต่อความสามารถในการลดความวิตกกังวลและ impulsivity
พบว่ามี (Na, 2000) เพลงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเริ่มต้นการสัมภาษณ์ผู้ป่วย
รายงานที่จะเป็นประโยชน์ในความมั่นคงทางอารมณ์และความสัมพันธ์ได้อย่างรวดเร็วด้วยการบำบัดโรค
เป็น (IM, 2003) แต่เพลงจิตเภทเป็นเครื่องมือในการวันที่
การวิจัยนำไปใช้กับวิชาที่มีความเจ็บป่วยทางจิตเรื้อรังหรือจิตวิญญาณของชุมชน
ได้รับการศึกษาที่มีเสถียรภาพคนส่วนใหญ่ในศูนย์สุขภาพจุง
มาจะสังเกตเห็นเพียงอาการของพยาธิสภาพของไตบาง โรงพยาบาลดังนั้นนาทีจิต
ศึกษาผลของดนตรีกับอาการทางจิตโดยรวมของผู้ป่วยไข้
จะต้องใช้ข้อเสนอนี้เป็นการพยาบาลจิต.
ดังนั้นการศึกษานี้ผู้ป่วยดูแลเสียงก้าวร้าวมากขึ้น
ใช้เพลงที่คุณต้องการในการสั่งซื้อเพื่อให้สามารถจัดการ โดยไกล
ภาพหลอนและอาการทางจิตเวชต่าง ๆ ในผู้ป่วยจิตเภทไม่ได้ศึกษา
เพื่อศึกษาผลกระทบ ด้วยผลนี้ผู้ป่วย
ได้เสนอวิธีการจัดการที่สำคัญภาพหลอนและกระบวนการพยาบาลทางจิตใน
การดูแลเอกสารสำหรับผู้ป่วยยาอดทนที่จะทำอะไรไม่ถูกแทรกแซงเช่น
ความรู้สึกพยาบาล (มินคิมชอยและ โนห์, 2002)
กล้ามเนื้อไม่สามารถที่จะบังคับใช้ที่แตกต่างกันทางจิตแทรกแซงโดยใช้เพลงที่
มีงานวิจัยที่มีจุดมุ่งหมายที่จะให้เอาออก